Vandaag speelden wij tegen Roda 46 in Leusden onze laatste wedstrijd in de eerst fase van de competitie. We staan bovenaan en hebben vandaag aan één punt genoeg om herfstkampioen te worden. We hebben alles dus in eigen hand en zijn gemotiveerd om vandaag de punt op de i te zetten. We zijn niet helemaal compleet maar hebben desondanks nog vier meiden op de bank. Het zonnetje schijnt dus niets te klagen. Nog niet.
Het wordt een rotdag. U bent vast gewaarschuwd. 
We beginnen de wedstrijd voortvarend. Tenminste, de eerste drie minuten. Dan gaat het mis rechts achterin en krijgt Roda vanuit het niets een kans en maakt gelijk de 1-0. Misverstand, maakt niet uit, we gaan het goedmaken. Maar dat valt nog niet mee. Onze aanval komt er slecht doorheen. Steeds staan de verdedigsters van Roda op de goede plek en ze hebben ook een hele goede keepster. Dan de 18e minuut. Een corner van Roda van links. De bal komt voor het doel, Lyssa stompt de bal weg maar deze komt precies bij een aanvalster van Roda terecht. Zij schiet de bal erin en het is 2-0. Aan de kant zijn we nog steeds niet nerveus. Als je het spelbeeld volgt zie je dat wij beter zijn maar dat de passing nog niet lekker loopt. Als dat wel gaat lopen dan heeft Roda geen schijn van kans. In de 34e minuut valt alles op zijn plaats. Een fantastische voorzet van Fardau van rechts en Finally kan de bal er bij de tweede paal inschieten, 2-1. Zo moet het en zo gaan we het vanaf nu ook doen.  Er komen langzaam wel wat irritaties tussen de Roda speelsters en die van ons en de scheidsrechter ziet het toch ook wel regelmatig verkeerd. Maar met 2-1 gaan we rusten.
In de rust wordt uitgebreid gesproken over het beter gaan inspelen en rust in ons spel. Ook wordt er afgesproken dat wij ons niet laten meeslepen in alle irritaties die er zijn en rustig blijven. Afgesproken.
Nou, ik ga verder niet in op de details maar na een tweede helft met een gele kaart aan onze kant en het staken van de wedstrijd voor tien minuten om tot rust te komen, een scheidsrechter die de draad volledig kwijt raakte en alleen nog maar tegen ons fluit en een schermutseling na de wedstrijd tussen ons meegereisde publiek en de scheidsrechter, bleef het 2-1 en waren wij de klos.
Het winnend afsluiten van de eerste fase hing nu af van de wedstrijd tussen de nummer twee, Spakenburg, en de nummer drie, Hoogland. Waar wij onze kans vanmiddag lieten liggen deed Spakenburg wel wat nodig was. Met een overtuigende 7-1 overwinning pakte zij de eerste plek over.  En daar staan wij dan met lege handen, één puntje te weinig! De teleurstelling is groot. Natuurlijk, brand is erger, maar wij hebben hier zo hard voor gewerkt met z'n allen en dan glipt het zo door de vingers. Erg jammer. Maar, het glas is nu eenmaal altijd halfvol bij ons team dus we gaan vrolijk door. Op zich is een tweede plek in deze poule helemaal niet verkeerd en hebben jullie nog lang bovenaan gestaan maar ik had jullie de eerste plek heel erg gegund.   Het is nu herfstvakantie maar we pakken de draad snel weer op. We gaan aan de slag om het voetbal nog beter te maken om vol vertrowuen de tweede fase in te gaan. Hoe de nieuwe indeling wordt is nog niet bekend maar het zal waarschijnlijk wel wat zwaarder worden. We wachten het rustig af. Een fijn weekend verder en tot de volgende keer!!