Vanmiddag speelden wij thuis tegen SO Soest. Soest is net als ons nog zoekende naar de vorm. De ene week met grote cijfers winnen en de week erna nipt verliezen. Wij speelden op veld 3, het veld waar ik aan het einde van het vorig seizoen, in de laatste wedstrijd met mijn oude team, nog kruiwagens zand het veld op moest brengen in verband met diepe kuilen. Nu lag veld 3 er prachtig bij. Mooi strak en lekker vochtig door de regen.  En er was nog meer regen op komst maar wanneer en hoeveel was nog een verassing. 
We hadden versterking. Gelukkig was Agnes, de keeper van de MO17-1, bereid om ook ons doel te gaan verdedigen. En ook Evy sloot aan. Een topper die nog moet landen binnen Waterwijk maar vanmiddag bij ons meespeelde. Hartelijk dank hiervoor Evy en Agnes, jullie hebben lekker gespeeld!!
En met Evy waren we gelijk uit de brand. Want waar onze eigen ouders de stap naar het vlaggen kennelijk nog een beetje eng vinden, wilde de opa van Evy wel vlaggen. Opa van Evy, U bent een held!!
We gaan beginnen.
Wat is dat toch? Meiden, we gaan scherp beginnen, gelijk vanaf het begin druk zetten en dan gaan we er voor!! Er was nog geen minuut voorbij, Soest krijgt een corner, iedereen van ons kijkt er naar en Soest schiet de bal erin, 0-1 achter.
Ongeveer zes minuten later. Een speelster van Soest begint ergens halverwege onze helft aan een solo. Wij laten haar lopen en ze schiet de bal erin, 0-2 achter!! De schrik zit er goed in maar jullie zijn wel wakker nu. En dan. De mooiste aanval op veld 3 van vandaag. De bal wordt door jullie vanaf de keeper, via verschillende speelsters, naar voren gebracht. Jada pakt de bal op en gaat via de rechterkant met de bal aan de haal. Zij zet de bal voor vóór het doel van Soest en Chavanity staat op de goede plek. Zij weet de bal er prachtig in te schieten. Mooi gedaan dames!! Het is 1-2!!
Daarna hebben wij de controle over de wedstrijd. Mecx stuurt de ene na de andere mooie pass vanaf het middenveld naar de aanval en achterin is alles onder controle. Met 1-2 gaan we de rust in.
Tijdens de rust zijn we eigenlijk wel tevreden. Er worden nog wat afspraken gemaakt. Afstemmen of je vanaf het middenveld de spits in de voeten aanspeelt of in de diepte. We ruiken dat er meer te halen valt.
Maar net als bij het begin van de wedstrijd, weer beginnen we slapjes. Hoe komt dat nou? Is het weer even wennen aan de opstelling, we hebben immers gewisseld, of zijn jullie gewoon niet scherp na een kwartiertje ontspanning? Maar in ieder geval. In de 42e minuut wordt de bal niet goed weggewerkt vanuit onze zestien en weet Soest weer te scoren, het is 1-3. Jullie pakken de draad weer op en eigenlijk heeft Soest weinig meer in te brengen. En ja, dan komt het erop aan, gaan jullie strijden of niet. En daar hoeven wij ons gelukkig geen zorgen over te maken. Want strijden kunnen jullie. Was er in de eerste helft al een speelster van Soest met een ouderwetse armworp over het veld geslingerd, ook nu gaan jullie de duels harder in. En daar houdt Soest niet van. Al deze inzet leidt ook tot veel kansen maar dan moeten deze er wel in. In de 54e minuut lukt het nog wel om een bal het doel van Soest in te rommelen. Jonessa weet na wat geharrewar de bal het laatste zetje te geven. Het wordt 2-3! Maar er volgen nog zeker vijf open kansen alleen vóór de keeper maar deze worden helaas gemist. Tsja, en dan is er altijd die ouderwetse voetbalwet. Als de één 'm niet maakt dan doet de ander het wel. In de 60e minuut breekt er een speelster door over links en zij weet de bal in ons doel te schieten, het is 2-4! Hierna raakt de koek een beetje op. We krijgen nog wel kansen maar scoren lukt niet meer. Eindstand 2-4.
En dat had natuurlijk beter gekund maar als jullie de stand even loslaten dan is er een positief gevoel want het begint nu wel steeds meer op voetbal te lijken. Natuurlijk, het scheelt enorm dat we nu een echte keeper hadden maar jullie spel was ook veel beter dan vorige week. En wat goed is om te zien is dat jullie met elkaar vanuit de achterhoede, via het middenveld,  een aanval over veel schijven op kunnen zetten, helemaal tot aan de spits. En daar moet je gewoon goed voor kunnen voetballen. Dus het zit erin en het komt er nu ook heel langzaam uit. Jullie hebben vanmiddag lekker gevoetbald en weer de nodige strijd geleverd dus jullie mogen heel tevreden zijn. Crista en ik zijn dit in ieder geval zeker. Een fijn weekend verder en tot de volgende keer!!