Aangezien het thuisduel van Waterwijk eerder dit seizoen in Amsterdam plaatsvond, was de wedstrijd van zaterdag in Almere gepland. Het sportpark was flink volgelopen voor mogelijk de beslissende wedstrijd in de tweede klasse. Mocht HBOK het duel namelijk winnend afsluiten dan zou de voorsprong oplopen tot maar liefst vijf punten. Met dan nog zes wedstrijden voor de boeg zou HBOK een flinke stap zetten richting het kampioenschap.

De koploper had een droomstart, want binnen vijf minuten stond het al op een voorsprong. Waar Max Sajet eerst nog zijn schot geblokt zag worden, slaagde Jeffrey Bok er kort daarna in om zijn ploeg op voorsprong te zetten. Hij schoot tegen zijn eigen been aan en zag de bal over Waterwijk-keeper Gianni Hermans het doel in verdwijnen: 0-1.

Het doelpunt gaf Waterwijk een grote teleurstelling die het even moest verwerken. De Almeerders probeerden om van achteruit op te bouwen, maar slaagde daar niet in door een tactisch spel van HBOK. De club dwong de tegenstander om de lange bal te spelen, waardoor Waterwijk zich moest aanpassen. Veel kansen creëerden beide ploegen niet, tot vlak voor rust. Waterwijk kreeg namelijk een vrije trap op de rand van het zestienmetergebied. Jordy Kreeberg ging achter de bal staan en zag zijn inzet via de paal naast het doel verdwijnen.

Waterwijk hoopte snel in de tweede helft om een treffer te maken en slaagde daarin. Binnen een minuut schoot Lesley Vlieger op de paal. De bal kwam vervolgens terecht bij Gary Bouwmeester die wel raakschoot: 1-1. Het doelpunt gaf Waterwijk de vleugels waarnaar het op zoek was, terwijl HBOK een duidelijke tik te verwerken kreeg. Het luidde dan ook een spannend tweede bedrijf in.

Naarmate de tweede drie kwartier vorderde, werden de ruimtes groter en kregen beide ploegen steeds meer mogelijkheden. Zo was Sajet tot tweemaal toe dichtbij een treffer, maar stond zijn vizier niet op scherp. Aan de andere kant van het veld zorgde invaller Tim Klaasen-Bos voor de nodige energie, maar ook de kansen die Waterwijk kreeg wist het niet af te maken. Daardoor eindigde de wedstrijd uiteindelijk in 1-1.

Waterwijk-trainer Ben Vis kon goed leven met een gelijkspel. “Ik denk dat de toeschouwers een leuke wedstrijd hebben gezien en dat is het belangrijkste”, stelde hij. “Natuurlijk leefden we naar het duel toe om hem te winnen, maar er zat helaas niet meer in. Het zegt genoeg dat diverse spelers kramp hadden: ze hebben alles gegeven.”

Juan Fernandez Coto gaf zijn centrale verdediger Donny Rijnink een groot compliment. “Hij was verreweg de beste man van onze kant”, zo oordeelde de oefenmeester. “Hij was sterk en won vrijwel elke bal. De rest van het team heeft het eveneens prima gedaan. Waterwijk heeft simpelweg een goede ploeg.”

Bron: Jordi Smit,  Het Amsterdamsche Voetbal