Vanmiddag speelden wij thuis tegen WV-HEDW. Als je naar de stand kijkt in de poule dan zou dit een gelijkwaardige tegenstander moeten zijn. Dit bleek ook zo te zijn. We waren niet compleet. Chyenna had een familie uitje en er zijn natuurlijk nog meiden geblesseerd. We speelden op veld 4, echt gras en daar moeten wij niet zo veel van hebben. Gelukkig scheen de zon en hadden wij er zin in. Zoë kwam ons vandaag ondersteunen en dat was maar goed ook! Je hebt heel goed gespeeld Zoë, bedankt!
In de eerste helft golfde het spel redelijk heen en weer.  Aan beide kanten wel een paar kansen maar echt spannend werd het niet voor de goals. Het was een lastige tegenstander. Steeds een speelster meer op het middenveld, dit was moeilijk te belopen door onze middenvelders. In de 28e minuut kregen wij een vrije trap. Een flink eind van het doel maar Emily had er vertrouwen in. En niet onterecht. Met een prachtige vrije trap wist zij de keepster te verrassen, 1-0! WV-HEDW liet het er niet bij zitten. Steeds vaker kwamen zij gevaarlijk naar voren. In een poging om een aanvalster te stoppen zette Sylvana haar been voor de tegenstandster. Hierbij werd zij vol op haar knie en enkel geraakt. Niet expres maar in een ongelukkige botsing. Sylvana kon niet meer verder. Het duurde allemaal even maar uiteindelijk werd zij op een brancard van het veld gedragen. Een trieste aftocht. Sylvana, wij wensen jou veel beterschap en laten we hopen dat het meevalt.
De wedstrijd ging weer verder. Misschien even van de leg maar in de 37e minuut kon een aanvaller van de tegenstander zo maar onze zestien inlopen met de bal. Toen een heel zacht schuivertje, een paar van ons die dachten dat dit wel heel bijzonder was en deden niets en de bal rolde werkelijk het doel in, 1-1.
In de rust moesten we echt even bijkomen. Nancy kon ook niet verder. Vorige week had zij een tik op haar hoofd gehad en daar had zij nu nog veel last van. Daarom Frankey in het doel en verder nog wat omgezet. Zonder het hard op te zeggen, want wij worden daar altijd nerveus van, 4-4-2 gaan spelen. Even wat meer rust op het middenveld. En dat pakte heel goed uit.
Wij hadden nu veel vaker de bal en er werd zelfs lekker gecombineerd op het middenveld. In de 51e minuut een mooie steekbal op Emily en zij kon alleen op de keeper af. En zo'n kansje moet je haar niet geven want zij maakte het heel mooi af, 2-1.  Toen, enkele minuten hierna, paniek langs de zijlijn! Een speelster van WV-HEDW lag geblesserd langs de lijn. Het leek er van dichtbij op dat zij een grote bult op de zijkant van haar enkel had. Weer de EHBO er bij en voorzichtigheid was geboden. Was het een breuk? Na een voorzichtige diagnose bleek het te gaan om een stuk scheenbeschermer wat uitstak en niet om een gebroken bot. Ondertussen werd er overleg gevoerd over het wel of niet doorspelen. WV-HEDW wilde graag doorspelen want zij roken in de verte de overwinning en wij eigenlijk ook wel. Gelukkig viel de blessure van de speelster van WV-HEDW mee en konden wij verder. WV-HEDW had het goed geroken want zij kwamen in een hele goede fase terecht. Lekker tikken en Frankey kreeg het druk. Toen ook Lotta nog uitviel met een blessure aan haar enkel was het even paniek in de tent. Met tien speelsters werd er zo goed en zo kwaad als het ging verdedigd. Dat lukte meestal wel maar één keer niet. Een zacht schot vanaf rechts kwam eigenlijk voor het oprapen richting Frankey maar op de één of andere manier ging er iets mis en floepte de bal tussen haar handen door het doel in. Een heel vervelend moment voor Frankey, maar ja, dat is het leven van een keepster, achter jou is er alleen nog het doel. Maakt niet uit, we pakken de draad weer op. Omdat door de 4-4-2 opstelling Emily en Robin nog maar met z'n tweetjes voorin stonden trokken zij iets meer naar binnen. Heel vaak lukte daarom de combinaties en werden zij samen nog een paar keer gevaarlijk. In de 72e minuut hadden zij samen de keepster van WV-HEDW in de tang. De keepster mocht de bal oppakken maar besloot dit niet te doen. Hierop zetten Emily en Robin druk en kon Robin de bal afpakken. Zij bleef rustig voor het open doel en schoot de bal erin, 3-2! Goed gedaan!
En toen duurde de wedstrijd nog acht hele lange minuten. De tegenstander bleef maar aanvallen maar ze kwamen er niet meer doorheen. Nog één hachelijk moment toen zij op de lat schoten maar Frankey kon de terugkaatsende bal prachtig wegwerken. Nog een paar hoge hotseknotsballen weg bij het doel en scheidsrechter Martin floot af voor het einde! Gewonnen!!
Ongelooflijk, wat een rare wedstrijd. De overwinning binnen gesleept met 10 speelsters, werkelijk fantastisch! Jullie hebben echt gestreden als tijgers en Martijn en ik zijn weer supertrots op jullie. Laten we hopen dat de blessures van Sylvana en Lotta meevallen en dat we snel weer compleet zijn. Volgende week nog één competitiewedstrijd en daarna gaan we op reis en naar een paar toernooien. Voor nu even bijkomen en genieten van het weekend. Tot volgende week!!